Examendagen (1)

Het waren voor de verandering geen ronkende motoren aan de buitenkant van mijn slecht geïsoleerde ramen die me wakker schudden uit een ondiepe slaap, het was de gedachte dat Bart De Wever en zijn troepen actie hadden ondernomen en van de ene dag op de andere de macht over België hadden opgeëist.* Net wakkere Domi heeft het soms moeilijk met het onderscheid tussen feit en fictie, laat staan wanneer het fictie is die evengoed feit zou kunnen zijn.
Brent, die gewoonlijk pas post meridiem uit zijn grot komt gekropen, was verrassend vroeg uit de veren. Blijkt dat een namiddaglijk examen zijn bioritme had verstoord. Hij had koffie gezet en daar was ik hem dankbaar om. Het volgende dat ik mij herinner is blootvoets in de keuken staan in mijn versleten pyjama, wezenloos voor me uitstarend met een kop zwart goud in mijn handen.** Flatgenoten liepen langs en rond me (de Aziaat heeft het na een semester nog steeds zichtbaar lastig met mijn halfaangeklede verschijning) maar ik staarde lustig verder en was het bewegingsloos centrum waarrond hun wereld draaide, als het ware. En ik die dacht dat ik heel misschien tot ochtendtype was geëvolueerd dit semester. Al zit mijn laatavondlijke studie op voze technomuziek gisteren er misschien ook voor iets tussen.

Toen moest ik wakker worden, want er wachtte een examen op mij in een kelder van de bibliotheek. Ik was maar net op tijd, en ik was nochtans anderhalf uur op voorhand opgestaan. Ik zeg het u, wakker worden is een tijdrovend proces.

Ik ben altijd blij als een examen voorbij is. Het studeren totdaaraantoe, maar wanneer ik mij oog in oog met twintig bladzijden wit papier bevind, zinkt me de moed in de schoenen. Ik wenste dat er een manier bestond om de informatie in mijn hoofd wifi*** te downloaden naar een verbetermachine, die dan controleert of de antwoorden allemaal in mijn hoofd zitten en bevestigend/ontkennend biept zonder dat ik mij tegen de klok een polsblessure moet schrijven. Meer dan aan leerstof denk ik tijdens het afleggen van examens aan hoe hard ik dat allemaal niet wil opschrijven en grmbl.

Toen was ook dat afgelopen -de inspiratie was er op het juiste moment, ik heb zinvolle argumenten gegeven pro het opstellen van een Aziatisch mensenrechtenverdrag (er is er momenteel geen) waarvan ik niet wist dat ik ze in mij had- en vond ik dat ik een opkikker verdiend had. De hipster in mij wou een boek lezen in een etablissement met hoge lederen zetels en koffie drinken, mijn maag zei dat het genoeg was geweest. We gooiden het op een akkoordje, mijn maag en ik, en bestelden chocoladetaart. Op mijn bord bleek dat een hoek van de spie chocoladetaart ontbrak, ik keek in de vitrine en jawel, mijn hoek lag nog op de taartschotel. Kijk, dat is dus géén waar voor mijn geld, het zit hem in de details en ik let op de details, al kan mijn hoek op de totaliteit van het stuk taart amper als detail worden afgedaan. Desalniettemin: lekkere taart, goed boek.

Kent u het gevoel dat u iets niet zou mogen doen en het toch doen? Na mijn taart ging ik de boekhandel binnen. Nooit doen, een boekhandel binnengaan, die winkels zijn gebouwd om je boeken te doen kopen die je niet nodig hebt. Onzin, boeken zijn altijd nuttig. Engeltje en Duiveltje vochten elk vanop hun schouder het eeuwenoude gevecht van geld tegen boekenwijsheid, ik liet mijn ogen over de planken dwalen. De keuze was er nooit écht een tussen het fancy Indisch kookboek in promotie en Will Grayson Will Grayson eens ik die laatste zag staan zo eenzaam en alleen en smekend om gekocht te worden. Ik heb weinig ambitie in de Indische keuken en John Green is een fantastisch schrijver die in België in geen enkele boekhandel te vinden is. Al is Ian McEwan beter, maar die was me te duur. Achter de kassa van de boekhandel stond een meisje met fluoroze haar. Ik vroeg me af of ik mij ook een gek kapsel zou moeten aanmeten als ik ooit in een boekhandel wou werken. Mensen in boekhandels hebben vaak gekke kapsels.

(wordt vervolgd)

(al is het vooralsnog onduidelijk of het überhaupt ergens heengaat)

Aantal nachten slapen tot tweede examen: -1.
Aantal nachten slapen tot derde examen: 6.

Aantal nachten slapen tot gedaan met examens: 6.

* Voor de peis en vree zal ik misschien geen uitspraken doen over of dit goed of slecht is. Het zou de status quo doorbreken, zoveel is wel duidelijk. Hé, ik lig wakker van dit soort dingen!

** Ik geloof niet in koffie. Ik vind het lekker, maar ik geloof er niet in.

*** Wifi is in mijn wereld gewoon een synoniem voor draadloos. Gebruik in een zin: een gsm is een telefoon, maar dan, juist ja, wifi.