Namaste. Hoe heet ook alweer het gebruiksvoorwerp* dat Neanderthalers gebruiken om hun weg te banen door een brousse vol bodemgewassen en lianen en apen en een occasionele slang? Een sikkel? Een machete? Alleszins, minstens één van die dingen (mogelijks twee, één in elk hand, booya!) heb ik nodig om mij een weg te banen door mijn met onkruid overgroeide blog. Het is al een tijdje geleden dat ik hier nog ben geweest. Ik heb amper excuses.
De onkruidbegroeiing is evenwel niet geheel mijn fout. Warm en vochtig, om niet te zeggen ongelooflijk doemp, dat is wat onkruid het liefste heeft en o ja, Nieuw-Zeeland biedt net dat. In de lucht hier bijna permanent een mix van lage wolken en motregen. Soms hevige regen. Variaties op het thema regen en nat, quoi. Dat, beste lezers, is mijn leven. Soms zie ik de Sky Tower niet staan wanneer ik door de stad wandel, het is nochtans een hoge toren en hij verspreidt in nachtelijke uren een warme gele gloed dankzij warmgele lichtinstallaties. U denkt mogelijks dat ik overdrijf en dat er toch minstens een schim zichtbaar moet zijn, doch dat is niet zo, soms is de Sky Tower gewoon wég.
Dus voilà, ik kom nog eens op bezoek. Enerzijds om onkruid te wieden, zoals het een eerbiedwaardige burger behoort, anderzijds om mijn Nederlands te oefenen.** De echte reden is echter het feit dat de examens naderen en dat bloggen slechts een van de talloze manieren is om te procrastineren. Laat ik er een aantal andere opsommen: slapen, koffie zetten, koffie drinken, Facebook, film kijken in de zetel met mijn huisgenoten (als we samen procrastineren voelen we ons minder alleen), muffins bakken, dromen over reizen, die reizen ook effectief boeken, dromen over later wanneer ik groot ben en niet meer moet studeren maar wereldreiziger ben en daar liefst ook nog word voor betaald. Het leven is mooi in mijn dromen. Ik vrees dat ik mij na deze aanval van gratuite eerlijkheid aan bezorgde familiale, meer bepaald parentale*** emails mag verwachten. Dat ik hier ben om te studeren, dat ik dat niet mag vergeten. Dat ik in de gaten word gehouden. Ok, dat is gelogen, ik word niet in de gaten gehouden. Mijn mama heeft recentelijk wel mijn Facebook gezien. Ouders worden niet verondersteld mijn Facebook te zien, voor hun eigen goed. Los daarvan: mama, gelukkige moederdag!
En dan zal ik nu verderwerken aan een reuzedocument vol internationale mensenrechten, een document dat bijzonder veelbelovend is maar potverdorie dringend aan inhoud en volume moet winnen. Ik zal dit alles laten vergezeld gaan van luide Paramore-muziek en sloten koffie. Moest koffie vast zijn in plaats van vloeibaar, ik kon een stok bouwen en er koffie aan hangen en mijzelf in rondjes doen lopen rond een brubbelende ketel mensenrechten. Maar tussen droom en daad... - yeah right, want rond een ketel lopen met een koffiewortel voor mijn neus is echt wel mijn ambitie. Wat zijn mijn ambities? Welk nut heeft het creëren van een mensenrechtendocument in deze wereld? Filosoferen = procrastineren. Focus, Domi, focus.****
En dan zal ik nu verderwerken aan een reuzedocument vol internationale mensenrechten, een document dat bijzonder veelbelovend is maar potverdorie dringend aan inhoud en volume moet winnen. Ik zal dit alles laten vergezeld gaan van luide Paramore-muziek en sloten koffie. Moest koffie vast zijn in plaats van vloeibaar, ik kon een stok bouwen en er koffie aan hangen en mijzelf in rondjes doen lopen rond een brubbelende ketel mensenrechten. Maar tussen droom en daad... - yeah right, want rond een ketel lopen met een koffiewortel voor mijn neus is echt wel mijn ambitie. Wat zijn mijn ambities? Welk nut heeft het creëren van een mensenrechtendocument in deze wereld? Filosoferen = procrastineren. Focus, Domi, focus.****Keep your feet on the ground... when your head's in the clouds... (Muziekanalfabeten, dit is Paramore. Paramore is een band met puberaal-emotionele problemen en een zangeres met oranje haar.)
Aantal uur slaap vannacht: 7 - te weinig.
Tassen koffie vandaag: 2 and counting.
Aantal onderdrukte neigingen om hoofd tegen random muur te boenken: 0 - mogelijks maakt vooruitzicht naar yoga mij nu al rustig, in welk geval: dank u, yoga.
Shout-out of the day: geen - concept opgegeven wegens niet echt interessant.
Shout-out of the day: geen - concept opgegeven wegens niet echt interessant.
* Ziehier de vertaling van het woord device die mij het minst irriteerde. We (mijn taalgevoel en ik) zijn blijkbaar op het punt aanbeland waar ik een woordenboek gebruik om woorden van het Engels naar het Nederlands te vertalen.
** Ik ben aan het sukkelen. U merkt het niet, maar neem van mij aan: ik ben aan het sukkelen. Korte zinnen zijn niet altijd een stijlfiguur, soms zijn ze een teken van acute taalverarming.
*** In het Nederlands geeft dat 'ouderlijke' vermoed ik?
**** Deze techniek werkt beter wanneer ik mezelf aanspreek met mijn achternaam, maar hey, dit is het internet, en op het internet zijn er gevaarlijke mannen in lange jassen die mijn achternaam net iets te graag willen weten. Dat was onlangs nog op het nieuws.
**** Deze techniek werkt beter wanneer ik mezelf aanspreek met mijn achternaam, maar hey, dit is het internet, en op het internet zijn er gevaarlijke mannen in lange jassen die mijn achternaam net iets te graag willen weten. Dat was onlangs nog op het nieuws.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten