Automatische piloot

Maandagochtend = wekker snooze snooze snooze uit bed klauteren. Ontbijt-tv opzetten, niet kunnen lachen met de stomme mopjes die ze daar maken, ontbijt-tv terug uitzetten. Cornflakes.

Voor de kleerkast staan. Kiezen.

Voor mijn schoenenrij staan en naar beneden kijken. Veters of velcro? Ik ben al bijna te lui ben om überhaupt schoenen aan te doen. Velcro.

Veters of velcro?

Naar school wandelen, via de gewoonlijk route. Ik denk dat ik ze met de ogen toe zou kunnen afleggen.

Voorbij de arts school, steile berg op, bocht naar rechts, oversteken indien groen/rechtdoor lopen indien rood. 200 meter verder wachten indien rood/oversteken indien groen (als ik rood heb bij het eerste licht en ik versnel mijn pas een beetje, heb ik doorgaans groen bij het tweede – zeg nu nog eens dat ik geen optimaal gebruik maak van mijn tijd). Zigzaggen tussen verluchtingsschachten, dóór het hoofdgebouw, langs de boekenwinkel, oversteken, door het bloemenperkje dat toch al kapotgetrapt was door andere mensen, eerste betonstrook, gras, tweede betonstrook, gras. Links kijken, rechts kijken, shit het is hier omgekeerd. Rechts kijken, links kijken, het allemaal niet zo goed meer snappen en dan maar gewoon oversteken in de hoop dat de auto’s wel zullen stoppen voor mijn maandagochtendzelf. Steile berg naar beneden, bocht naar links, voorbij rechtenbibliotheek het auditorium binnen.

Tijdje zitten met mijn rugzak op mijn schoot, staren in de verte. In een ooghoek wandelt vervolgens de prof binnen. Zuchten en notablok uit rugzak tillen. Daar gaan we dan.

Rest van de dag bestaat voornamelijk uit typen en lezen. In de categorie typen is blog typen het hoogtepunt. Categorie lezen kent vanavond een hoogtepunt: mijn dagelijks hoofdstuk Catcher in the Rye.

Straks yoga. Yeey. Ooh wat loop ik over van enthousiasme vandaag. Een en al glimlach.

Op maandagen functioneer ik op automatische piloot. Automatische piloten lachen niet. (De zon lacht ook niet. De zon is een bal met lava. La-va lacht niet, lul.)

For all you music loving people, I think I have officially fallen in love with Bandcamp today. My new favourite musician for at least this week but quite possibly very much longer is Natalie Holmes. I particularly like the song Looking Up. (She's from Bristol and turned 18 today. Yes, yes, people way younger than me are ruling the world these days. Please don't remind me.)

She made the cover art herself. She's awesome.

I'll introduce you to some other geeky Youtube music people on occasion.