.

bah, het is weer van dat
dat algemeen gevoel van onbehagen
het gevoel dat ik krijg als ik de kraag van een hemd naar binnen gedraaid zie
of als ik spelfouten vind in een cursus
een soort inwendige jeuk waar geen kruid tegen opgewassen is
ik zou niet weten wat vandaag de trigger was
zeventien tassen koffie en geen tandenborstel in de buurt
een vies gevoel in mijn mond en in mijn lijf
zó voelt het.

ik schud mijn armen en mijn benen
heftig heen en weer
dat ziet eruit als een grappige dans maar het is het niet
het is een gevoel dat ik probeer af te schudden


Grooveshark snapt mij
I'm learning the blues

(ze smijten er ook nog Louis Armstrong en Bing Crosby en Katie Melua en Jamie Cullum bij
misschien is jazzy hoe ik mij voel
dat is eigenlijk allesbehalve slecht)

[dit  alles is ook de reden dat mijn blog er alwéér anders uitziet
lappenpatronen waren plots ongelooflijk lelijk
blauw? nee. rood? nee. of toch. ok, rood dan maar
ik denk dat u er gewoon aan zal moeten wennen
dat ik van gedacht verander en weerbarstig ben
er zit niets anders op]