zondag 10 juli 2011

Canberra

Het is hier koud, maar koud! Ik kan normaal goed tegen kou - of accurater: ik kan absoluut niet tegen hitte, dus zoek ik liever de koelte op, maar een klein half jaar heet en vochtig Nieuw-Zeeland hebben ervoor gezorgd dat ik bij een luttele 5 graden Celcius in Canberra een gat wil graven in de grond en erin wil kruipen tot de zon terug schijnt. En 's nachts vriest het. Vriezen, dat woord kennen ze zelfs niet in Auckland. Welkom terug, wintertenen, wat een vrolijk weerzien.

Canberra dus. Gisteren na een vier uur durende busrit vanuit Sydney eindelijk aangekomen. Het overgrote deel van die busrit al slapend doorgebracht, of met Editors en White Lies en Novastar, maar vooral de tweede helft vond ik dat ik een beetje uit het raam moest kijken om van de eindeloze vlakten te genieten bij de ondergaande zon. Eindeloos zijn ze wel degelijk, Australië is grotendeels niemandsland en gigantisch droog dus veel groeit er niet. Windmolens tekenden het landschap, en ik ben fier te kunnen aankondigen dat ik verscheidene horden/kudden/scholen wilde mama- en papa- en babykangoeroes heb gezien, rondhuppelend van de ene alleenstaande boom naar de volgende.

Canberra is een van de artificieelste steden die ik ooit gezien heb.* Ze werd uitsluitend gebouwd omdat men zowel Sydney als Melbourne wou ontlasten door er géén hoofdsteden van te maken. Men heeft de hoofdstad dan maar netjes tussen de twee gelegd. Ik heb ook gehoord dat, omdat Canberra niet aan de zee ligt, het minder gemakkelijk militair in te nemen zou zijn. Voor wie ambities zou hebben in die richting, berg ze dus gerust terug op.
Het is hier dus the middle of nowhere**, met overal kantoorgebouwen en hier en daar een parlement op een heuvel, en er rondlopen op zondag (vandaag is zondag) deed me denken dat er een zeldzame ziekte was uitgebroken en iedereen was gevlucht, want er was geen kat te zien, het was net een spookstad. Morgen wordt dat hopelijk wat beter!
Ze hebben hier bovendien dezelfde bizarre gewoonte als in Nieuw-Zeeland, ze kunnen niet geconcentreerd bouwen. Alles moet per se in lange straten met huisnummers die ruim boven 500 gaan, met links en rechts van die straten absoluut niets. Ik vind dat zo onlogisch dat het grappig is. Betekent ook dat bussen noodzakelijk zijn, maar ik heb het systeem hier door, dus dat zit wel snor. Later 's avonds is het met de taxi te doen. Die dingen rekenen per seconde dat je erin zit, of zo voelt het alleszins als je de cijfertjes op de teller ziet verspringen.

Waarom ben ik hier eigenlijk? Voor AMUNC - een kijkje op hun website verschaft u ongetwijfeld van meer uitleg. Er zal lustig gedebatteerd worden de komende week, te beginnen morgenvroeg om 9 uur stipt. Vandaag wel al dit gekregen, megastoer ofwa.




* Ik ben nog nooit in Saoudie-Arabië geweest, daar is het waarschijnlijk nog erger.
** In die mate dat indien mensen verwijzen naar the middle of nowhere, ze waarschijnlijk Canberra bedoelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten