KreKelig

Bah bah slechte dag. Wakker geworden vóór mijn wekker, met de gedachte dat dit enkel kon betekenen dat ik hemels uitgeslapen was. Vóór mijn wekker wakker was ik wel degelijk. 4.07am verdorie en ik kan niet zeggen dat ik nadien nog terug in slaap ben geraakt. Dat overkomt me tegenwoordig te veel naar mijn zin. Een nacht doorslapen lijkt haast een verre droom. Ik ben de pasgeboren baby die de nachten van haar ouders huilbui na huilbui in een levende hel transformeert. Behalve dat ik in dit geval niet huil en zowel de baby als haar ouders ben. Drie rollen, geen slaap, z. vermoeiend. Geeuw.

Met de podcast van Tomas staat op! ondernam ik een eerste poging om mezelf wakker te krijgen. Met cornflakes respectievelijk tandpastaschuim in mijn mond en wild rondzwaaiend met een tandenborstel schaterlachen en roepen naar mijn laptop*, ik wil niet weten wat er door de hoofden van mijn flatgenoten in de keuken ging.

Slaaptekort maakt me kregelig.** Futiliteiten die ik anders perfect zou kunnen negeren werken op zulke dagen eindeloos op mijn systeem. Het was mij nog nooit opgevallen dat de microgolfoven zoveel biepgeluidjes maakt. Ook het opentrekken en dichtslaan van het microgolfovendeurtje deed me vandaag de muren opkruipen. Wie eet er nu ook om 11.24am? Een kraan van de arbeiders aan de andere kant van de straat zegt zonder reden tuuut en krrrrr. Mensen gaan naar het toilet en spoelen door, hatelijk is dat. En ze douchen. Mijn flatgenoot doet zijn afwas niet*** en schakelt licht noch tv uit bij het verlaten van zijn kamer. Ik vind geen chocolade terwijl ik er nood aan heb. Ik wil slapen maar het lukt niet. Wie slaapt er nu ook om 12.15pm?

2.05 - 3.55pm Milieurechtelijk gebrabbel dringt van mijlenver door in mijn akoestische bubbel. Dit is niet gewoon saai meer, zelfs niet politiekecrisissaai****. Zelfmoordneiginginducerend is het woord dat men zoekt en ik bezorg. Ik probeer aan iets, eender wat, te denken en zelfs dát lukt niet.  De hemeltergende schoolbanken hebben hier een hoek van 30 graden, perfect om waterflessen en hete koffie te doen afglijden. Dank de ingenieurs, ze hebben hier duidelijk heel goed over nagedacht. De Hollander naast mij leest over mijn schouder mijn schrijfsels mee. Het is dat ik geen mensen sla in publieke ruimtes, of hij had ervan langs gekregen.

Op weg terug naar huis zocht ik vanbinnen in mijn hoofd naar een doel voor de rest van mijn dag, niet echt hoopvol er nog een te ontdekken. Dit alles werd volstrekt irrelevant om 4.19pm, toen een lichtpuntje, wat zeg ik, een lichtPUNT van stroboscoopformaat besloot mijn dag op te fleuren. Het postpakketje in kwestie, op 8 maart laatstleden (u leest dat goed) vertrokken in België, heeft vandaag zijn missie volbracht door middel van aankomst ter mijner appartement. Dankjewel, Karen!

Inclusief woordenlijst. 'Hier volgt een overzicht van alle woorden in de verpakking. U kunt nog meer woorden maken door ze te combineren.'      Al een chance dat ze dat erbij vermelden!

Om 7.00pm ben ik uitgenodigd op een soort Komen Eten bij de Oostenrijkse buurjongen. Op het menu? Schnitzel uiteraard, wat voor een vraag is dat nu. Nadien ondernemen we (de baby en haar ouders, of koninklijk meervoud, zoals u wil) een nieuwe poging tot slapen. Hoop doet leven! Alsook koelkastpoëzie.

* Op dinsdag is er Koffie! En koekskes! En Linde! Met de boekskes! Ons Linde vroeg van "Bethy van Big Brother heeft ooit ... gehad", waarop Tomas antwoordde "een hersencel?". Ik vond het grappig, maar het was nog vroeg en ochtend en slaperig. Wat ze écht heeft gehad, weet ik zelfs al niet meer. Doet er ook niet toe. Moving on.

** Jarenlang verkeerde ik in de illusie dat het correcte woord krekelig was. Het adjectief van het insect, als het ware, ook al hield dat etymologisch gezien weinig steek. Toen ik erop werd attent gemaakt dat de k een g hoorde te zijn, stortte een taalkundig deeltje van mijn wereld in. Ik ben er nog steeds niet helemaal goed van.

*** Er zijn grenzen aan het gebruik van "ik ben een kunststudent" als excuus.

**** Milieurechtsaai hoort evenwel thuis in dezelfde categorie. Boomknuffelende hippie die gedingen inleidt tegen de Duitse Staat en naar eigen zeggen in de rechtszaal komt opdagen met een stervende zeehond in zijn armen. Alsof rechters om te kopen zijn, alsof hij zijn eigen vakgebied belachelijk wil maken. Verkondigt nu al weken dat "capitalism is the root of all evil". Alsof we iets anders verwacht hadden.