Vervangtherapie

Ik merk dat ik vóór de motors wakker word en lig te waken tot ze aankomen. Bij elk pre-ochtendlijk geluid slaat mijn hart een slag over en denk ik Daar zijn ze of Ah nee toch niet. Tegen de tijd dat ze effectief voor mijn raam komen parkeren, kan ik mijn donsdeken wel opeten van de ingehouden woede. Die mannen fucken met mijn slaappatroon en ik heb nooit meer zin om op te staan wegens te moe. Vandaag laat ik mij een beetje gaan: examens zijn gedaan en uit bed komen betekent dat ik aan mijn waslijst Dingen Die Nog Moeten Gebeuren moet beginnen. Komt wel goed tegen de middag, laat mij gewoon eventjes doen, ok.

HBO heeft een hele coole website - ik was aan het bekijken welke de volgende serie was waar ik mijn tanden ging in zetten.* Seizoen 4 van True Blood komt er bijna aan maar een mens heeft afwisseling nodig van vampiers. Ik heb besloten In Treatment een kans te geven. Ik ben diep vanbinnen een beetje voyeuristisch (wie niet?) en kan niet echt beslissen of ik geloof in psychotherapie. (Elke aflevering is een half uur lang en filmt louter de fictieve gesprekken tussen een psychotherapeut en zijn patiënt. Zeer statisch en veel monologen.) Alleszins meen ik dat ik zo nu en dan zelf een shrink zou kunnen gebruiken (maar ik herhaal: wie niet?) dus de serie leek mij wel een interessant concept, vervangtherapie ofzo. Voorlopig is het alleszins geen teleurstelling. Series kijken is bovendien massa's goed voor mijn woordenschat. Woorden van de dag: irrefutable, insipid en dipshit. Merk op hoe die laatste twee woorden quasi-anagrammen zijn!

Over vervangtherapie gesproken: yoga. Gisteren las de leerkracht bij wijze van meditatie een stukje voor uit een boek dat haar recentelijk had geïnspireerd. Ik was moe en mijn been was aan het slapen in de lotushouding en ik was mij aan het concentreren op de gouden gloed van mijn ademhaling maar dit is wat ik er van heb opgepikt. U doet ermee wat u wil.

Als we naar de radio luisteren en er komt Beethoven uit, dan heeft het geen zin om de radio open te vijzen en Beethoven erin te zoeken want we gaan hem daar niet vinden. Beethoven zit niet in de radio, de radio is slechts het medium via hetwelke Beethoven tot ons komt. Hetzelfde geldt voor onze ziel. Ons lichaam is slechts het medium waarmee we onze ziel "vastzetten" in tijd en ruimte, in het hier en nu. We zijn onze ziel, niet ons lichaam. Ons lichaam is enkel het medium! Het is door te mediteren dat we het medium kunnen overstijgen om tot de kern te komen, de ongrijpbare Beethoven in de radio.

En als mijn blog mijn therapie is, doe mij er dan aan denken dat ik ooit nog eens over dromen vertel. Laat ik nu maar eerst aan mijn dag beginnen. Douchen, aprrrrrrrrrrrrrrrrhhhmmpff.

Aantal nachten slapen tot laatste examen: -2 (ik denk dat we kunnen concluderen dat de examens erop zitten - hoera!).
Aantal nachten slapen tot Australië: 3 (tenzij aswolken daar anders over beslissen).
Aantal nachten slapen tot thuis: 33.



* Over series gesproken, ik heb de malchance gehad een paar dagen geleden een gesprek op te vangen dat ging over Geordie Shore. Als ik iets niet ken, dan google ik het. Jezusmina, marginale Britten! Ik kan daar op zich wel mee lachen, maar voel me altijd zo leeg achteraf.

En ze gaan nu een Belgische versie maken ook heb ik gehoord? Want het is nog niet erg genoeg gesteld met onze internationale uitstraling... dat ze nu ook nog eens West-Vlamingen, Antwerpenaren en een achtergestelde Limburger samen in een huis gaan moeten steken voor uitlach-tv met ondertitels.